VIJFDE GEDICHT VOOR MARIA MAGDALENA, de Paul Snoek

CINQUIEME POEME POUR MARIE MADELEINE

Poème extrait de l’anthologie des Midis de la Poésie

Van de je eerste tot je laatste lichaam?
Liefste, laat mij al de minaars zijn,
eerst de jonge danser, zacht  en  eenzaam,
die je speeksel zoekt en drinkt als wijn. 

Later de gevreesde die zijn mieren
Jaagt van hoer naar hoer, tot onze schade.
Soms de sterke met verstilde spieren,
Hemelsbreed van blijdschap en genade.

Laatst de vader die het zaad zal dragen,
Van je vrucht de vruchteloze pijn,
En aan al je lichamen zal vragen :
Liefste, laat mij al de geliefde zijn.

De ton premier à dernier corps
Chérie, fais de moi tous les amants.
D’abord le jeune danseur, doux et solitaire,
Qui cherche et bois ta salive comme du vin.

Ensuite le redouté qui flanque
Ses fourmis de pute en pute, à nos dépens.
Parfois le costaud, muscles au repos,
Cosmique de joie et de pitié.

Enfin le père qui portera la semence,
De son fruit la douleur infertile,
Et suppliera tous tes corps :
Chérie, fais de moi le favori.